cerita sedihku 2005,form 2..@_@"

Kali ini sy nak bercerita tentang diri sy..

Sy ini bukan lah seorang yg sihat seperti kawan2 yg lain,masa tingkatan 2,2005..baru sehari masuk asrama,sy x boleh berjalan,cikgu bawak sy ke klinik swasta,tampin tengah2 malam..doktor syorkan sy ke klinik kerajaan kerana sy dikhuatiri ada penyakit bahaya..esoknya,warden sy,ustaz wan bawa ke klinik pakar repah..sy telah di rawat..bagaimanapun.sy terus dibawa ke hospital tampin..sampai saja disana,ustaz memberitahu ia ada hal kerana menguruskan duit anak2 yatim,kawan sy lah temankan..selang bape jam..doktor telah memberitahu sy yg di sana tidak boleh rawat..ptg itu dgn menaiki ambulance,sy dihantar ke hospital besar seremban,erkkk…1^st time kot naik ambulance..mula2 duduk wad 7,wad kelas ke3..ramai sgt2..takot pun ada..siap ada yg meninggal masa tu..dekat2 plak katilnya..bape hari lepas tu,sy pindah wad 5B..wad kelas 2..alhamdulilah,selesa la jugak..hehe…

 x lama sy duduk wad sana..lebih kurang 1 bulan lebuh sikit..semasa di sana,sy juga dihantar terima rawatan di IJN KL.. akhirnya selepas dugaan masuk antibiotic dalam badan sehingga 13 jarum ditukar..sy keluar wad!!..yahooo…masa tu doctor telah bekalkan sy ubat,sekali makan dalam 13 biji rasanya dan 4 kali sehari..kiralah bapa banyak ubat yg sy makan masa itu dengan cuti diberi sehingga hujung bulan 5…

Semasa dirumah,bape hari lepas kuar wad..sy telah membuat kerja PELIK..sy bersama kawan telah kuar ke rumah kosong selang bape rumah,sy telah memetik buah CIKU milik rumah tak bertuan itu,akhirnya sy tak mampu bergerak..badan rasa sakit seperti terpijak kaca..sakit sgt masa tu..badan sy kurus sgt masa itu..hanya Allah dan family sy yg tahu mcm mana keadaan sy yg lemah baru keluar wad dan terus terkena benda keras macam itu..alhamdulilah,sy telah dikenalkan dgn seorang nenek..dia telah membantu sy dgn memandikan sy dgn air masjis rasah dgn limau ape ntah,lupe..hehe…yg kagumnya,nenek itu boleh citer yg sy pegi umah belakang itu ambil CIKU itu..padahal sy tak cerita kat sapa-sapa masa itu..anugerah Allah bagi kat nenek itu..alhamdulilah,sy sihat semula dari sakit pelik itu…

Pada 4 ramadhan tahun 2005,sy kehilangan wan yg jaga sy dari kecik,teman sy semasa di wad..tiap2 hari tngk sy..sedih sgt..sempat bersama arwah semasa arwah tiada..memang amat terasa pada mulanya,ialah..itulah wan sy,itulah sy anggap ibu sy,ayah sy..sume sekali lah…tapi Allah lebih sygkan wan sy..sy redha..

Itulah mulanya cerita sedih sy dan sy rasakan tahun 2005 inilah tahun yg amat mencabar bg sy…^_^